In 1985 ontvingen alle medewerkers van De Klokkenberg een heel speciaal kerstcadeau. Een jaarkalender met twaalf pentekeningen waarop enkele gebouwen en bijzondere plekjes van de Klokkenberg waren afgebeeld. De maker van de tekeningen, Bredanaar Theo Wiercx hanteerde hierbij de streepjes-techniek en noemde het maken van het project een echt "monnikenwerk". Per tekening waren gemiddeld veertig uren nodig. Volgens zeggen van de kunstenaar had het allemaal niet zoveel met kunst te maken. Daar zijn de medewerkers van de Klokkenberg, trotse bezitters van de kalender, het absoluut niet mee eens. In de loop der jaren is de streepjes-kalender in Klokkenberg-kringen een echt verzamelobject geworden. Enige nadeel zou het formaat kunnen zijn. Hij is zo ruim aan de maat dat je de streepjes-techniek erg goed kan bestuderen. Op afstand kijkend zie je een prachtige tekening, dichterbij wordt verwondering eerst verbazing waarna de grote bewondering er is.

 

Theo Wiercx, geboren in 1955 in Ginneken Breda, was de zoon van een aannemer en mocht als kind al de gedetailleerde bouwtekeningen inkleuren. Zijn schriftjes van de lagere school stonden vooral vol met allerlei tekeningen. Zo af en toe ontwierp hij toen zelf natuurlijk een eigen luchtkasteel en droomde ooit een groot schilder te worden.

 

Als hockey-vriend van de toenmalig economisch directeur, kreeg Theo het verzoek om de kalender te maken. Men had een paar mooie pentekeningen van hem onder ogen gekregen en het idee was geboren. Wel moest het hele project natuurlijk weer ruim voor het eind van het jaar bij de drukker liggen! De Klokkenberg hield als opdrachtgever niet echt veel rekening met de planning van de tekenaar. In april 1985 wordt er een formeel contract opgemaakt, waarbij de Klokkenberg eigenaar wordt van de pentekeningen. Totaal zullen er ongeveer duizend afdrukken worden gemaakt. Maar voor je aan zo'n serie tekeningen begint, moet er toch een keuze van onderwerpen worden gemaakt. In gezelschap van een paar Klokkenberg-kenners worden gebouwen en omgeving bestudeerd en kan Theo in alle vrijheid zijn onderwerpen uitkiezen.

 

Zoals zovele Bredanaars kende hij de Klokkenberg van reputatie en kon nu de thema's selecteren die bij zijn idee over de Klokkenberg pasten. Uiteindelijk kan hij met zijn fototoestel aan de slag en worden kort daarna de eerste studies op papier gezet. "Voor de tekening van de zuidelijke gevel heb ik uren aan de oever van de Mark gezeten." De thuis-agenda wordt voor de komende maanden met klokkenbergstrepen gevuld. Er wordt avond aan avond met een heel fijn pennetje ( rotring 0.1 mm ) en een hele grote pot inkt vele uren gewerkt. Gemiddelde productie per avond is een ¬? A4-tje. Het is een kwestie van krassen, schaduw aanbrengen en ook dingen weglaten.

 

Theo werkt liever niet aan een tekentafel. Hij prefereert de kamervloer waarop hij ontspannen liggend zijn tekenwerk doet. Tot op een avond hij wel erg veel pech heeft. De inhoud van een fles frisdrank valt over een tekening die al voor ¾ klaar is !! Blijf daar maar eens nuchter onder? Telkens als er weer een exemplaar af was, werd er een afspraak met de opdrachtgever gemaakt. Op de fiets naar De Klokkenberg, alwaar het resultaat werd bekeken. Met name de tekeningen van het fraaie metselwerk, de zuidelijke gevel en de trappenhal werden door de directie in het bijzonder gewaardeerd. De tekening van de glas-in-lood-ramen was een compositie van vijf verschillende ramen waarin specifieke thema's waren verwerkt.

 

Misschien had hij zich niet voldoende gerealiseerd aan welke enorme opdracht hij begonnen was. Maar naarmate de serie vorderde, werd Theo steeds enthousiaster om er echt iets heel moois van te maken. Het interieur van de kapel was de laatste tekening waarop hij vanwege de tijdsdruk niet alle steentjes heeft kunnen laten zien. Wel zet hij zichzelf in overpeinzing op de trappen van het altaar. "Zo, mijn taak zit erop".

 

"Nadat alle tekeningen klaar waren, zijn we met het hele pakket naar de drukker in Gilze gereden. Ik wilde wel zekerheid over de wijze waarop de techniek uiteindelijk mijn miljoenen streepjes ook als streepjes zou weergeven. Dus geen in elkaar overlopende lijntjes. De tekening zijn verfilmd en via off-set-techniek gereproduceerd. De drukker heeft een heel goed product afgeleverd".

 

In zijn vrije tijd is Theo natuurlijk actief met schilderen. Geen echte liefhebber van waterverf. Liever gebruikt hij de speciale tekenstiften ( markers ) die vooral in de reclame-wereld veel worden gebruikt. Ook daarbij houdt hij de regie over wat hij op papier terug wil zien.

 

"Het werken met de markers is voor mij een ideaal procedé om vooral het aspect van de kleuren en het licht goed te kunnen doorgronden". Momenteel legt hij zich steeds meer toe op het vervaardigen van olieverf-schilderijen.

 

Op de achtergond van de foto van Theo is een voorbeeld te zien van een prachtig nat op nat olieverf-schilderij van een winterlandschap van Sisley, dat hij maakte uit liefde voor het vakmanschap van deze impressionistische kunstenaar. Mede door de erkenning van de buitenwereld wordt hij geïnspireerd om deze weg te vervolgen.

 

De Klokkenberg ligt hem zeer na aan het hart. Hij wil niets liever dan dit markante gebouw op doek vereeuwigen.